დარწმუნებული ვარ, ამ პოსტის სათაურზე – ათასგზის გამეორებულ ფორმულაზე – გაგეღიმებოდათ, რამე უფრო კრეატიულის შერჩევაც შეიძლებოდაო… სიახლეების ნაკლებობას აქაურობა ნამდვილად არ უჩივის, მაგრამ რა ვქნათ, როცა ძველი ისე ზუსტად გადმოსცემს სათქმელს, რომ ალტერნატივის ძიება ზედმეტიც კია. თანაც, თუ სახელგანთქმულ მარკიზა დე პომპადურს დავუჯერებთ, “ყველაფერი ახალი კარგად დავიწყებული ძველი” ყოფილა…
მოლი ბლუმის ბლოგზე, კარგად მოგეხსენებათ, უმთავრესად ბიბლიოფილები ვიკრიბებით და წიგნებზე ვსაუბრობთ. თუმცა, კაცმა რომ ვთქვას, მხოლოდ აკადემიური რევიუების წერა-განხილვა ოდნავ მოსაწყენია და არც გართობა აუკრძალავს ჩვენთვის ვინმეს.
ამას წინათ კოშმარი მესიზმრა – დაუსახლებელ კუნძულზე ვიყავი და ყველასთვის საყვარელი, რუსული ფილმის გმირისა არ იყოს, ცეცხლმოკიდებულივით დავრბოდი აქეთ–იქით და განწირული ხმით ვითხოვდი შველას. რაც მთავარია, შოკირებული იმ ფაქტით კი არ გახლდით, რომ მარტოდმარტო აღმოვჩნდი მიწის პაწაწინა ნაგლეჯზე, არა… მთავარი საშინელება ის იყო, რომ ირგვლივ ვერც ერთი წიგნი ვერ ვიპოვნე! სულ, სულ ვერც ერთი! რაღა გასაკვირია, რომ ისეთს გავყვიროდი, ჩემიანები გულგახეთქილები შემოცვივდნენ – ეგონათ, ვინმე დამესხა თავს.
ამ ამბის მერე რამდენჯერმე ვიფიქრე – მართლაც რომ მოვხვდე ასეთ სიტუაციაში, ნეტავ, რომელი წიგნის წაღებას ვარჩევდი-მეთქი, მერე ვთქვი – ნეტავ, ჩემი მკითხველები რას იტყოდნენ-მეთქი. ჰოდა, ერთი სახალისო ინტერაქტივის იდეაც მომივიდა თავში.
Molly Bloom's Day™ 